Samen met het vriendje trok ik naar Knokke voor De nacht van het Zoute. Ik had van Sumo PR een uitnodiging gekregen om naar de nieuwe collectie van Thomas Sabo te gaan kijken. We besloten om er een uitstapje van twee dagen van te maken. Onmiddellijk na ons werk gooiden we onze tassen in de auto en vertrokken we richting Knokke. Blijkbaar hadden wel meer mensen dit idee want het was erg druk op de baan. Met een simpel autootje file rijden tussen Lamborghini's, Porshes, Ferrari's, Maserati's en Bentley's, ik raad het jullie niet aan. Volgens mij denken mensen met dikke bakken dat ze onsterfelijk zijn ofzo want ik heb toch een aantal net-niet-volledig-erop-of-volledig-in-de-flank-botsingen gezien wanneer zo'n patser zijn kunstjes toonde. Maar bon!
Eens parking gevonden te hebben (maar een kwartier gezocht en op 1,5 km van onze bestemming), liepen we over de kustlaan. Al huisnummers spottend, viel mijn oog op een galerij waar een vernissage van Koen Vanmechelen plaatsvond. Aangezien ik al vaker betoverd ben geweest door zijn werken, gingen we naar binnen. Blijkbaar werd op dat moment net zijn nieuwe tentoonstelling King's Crown geopend en hadden wij eigenlijk, feitelijk een uitnodiging nodig. Geen idee hoe we zomaar binnen geraakt zijn, maar al snel stond ik weer gehypnotiseerd naar een aantal prachtstukken te staren. Het liefst van al had ik daar en dan al een magnifiek drieluik gekocht, maar wegens een gebrek aan muuroppervlakte (en centen, dat ook) moest ik het doen met een halfuur lang staren. Ooit he, ooit hangt er een echte Vanmechelen aan mijn muur. Al leef ik een ganse jaar op boterhammen met choco!
Na de speeches en handjes schudden (Yes! Ik heb de handen die zo'n stukken produceren vast gehad!) gingen we verder. Ik had de smaak te pakken en dus hebben we zowat alle mogelijke galerijen bezocht. Kwamen bij op het lijstje: een schilderij van Alechinsky, een lichtinstallatie van Fred Eerdekens en een sculptuur van Luc De Prest. Dat worden heel wat jaren boterhammen met choco eten.
Natuurlijk werd er ook een aantal fashiongelegenheden aangedaan zoals Delvaux, Hermès, Mulberry, Essentiel, en zoveel meer. Voor mijzelf heb ik lang staan twijfelen over de aankoop van een Alexa-tas bij Mulberry en een foulard bij Hermès, voor het vriendje werd er nagedacht over een das van Hermès, maar uiteindelijk kochten we niets. Ik moet sparen voor mijn Vanmechelen, Alechinsky, Eerdekens en De Prest want eigenlijk lust ik boterhammen met choco niet zo zeer.
Wat vinden jullie eigenlijk van kunstaankopen? Boring old people stuff of hot, hip and happening?
Een te groot deel van de moderne kunst is opgeklopte marketing, heel de kunstmachine dient alleen maar om gallerijen veel geld op te brengen.
BeantwoordenVerwijderen