Personal - The Wedding

Ondertussen zijn we al drie maanden getrouwd, dus werd het eens dringend tijd om een post aan onze dag/dagen te wijden.

Oorspronkelijk was het de bedoeling om tegen het einde van de zomer voor de wet te trouwen en in oktober een groot feest te geven in de Horta te Antwerpen. Stunning locatie by the way! De organisatie is van hoogstaande kwaliteit en ze staan voor alle vragen en wensen ter beschikking. Maar, ... eind januari begon het spreekwoordelijk schoentje te knellen. Bepaalde personen gunden ons precies ONZE trouw niet. Vetes konden niet aan de kant gezet worden, ego's staken hun lelijke kop op,... de zoveelste huilbui en paniekaanval later, belde ik het toen nog vriendje met een rillende stem op en smeekte ik hem om alsjeblieft het groot feest achterwege te laten en gewoon voor de wet te trouwen. 

Heel veel geruzie, beëindigde vriendschappen en beledigde familieleden later, hebben we het dan toch maar op onze manier gedaan. Met vrienden en familieleden die geen eisen stelden, die echt en oprecht blij voor ons waren en die vooral aanwezig waren om zich te amuseren en niet om persoonlijke disputen uit te vechten. Serieus, op huwelijken en begrafenissen zie je het echte karakter van mensen.  Het beste advies dat ik aan mensen die een huwelijk aan het plannen zijn kan geven is het volgende: HET IS JULLIE DAG! MENSEN DIE ECHT VAN JE HOUDEN GUNNEN JE HET ZOALS JE HET ZELF WENST TE DOEN, ZOWEL MET ALS ZONDER HEN, GROOT OF KLEIN, CHABBY OF CHIQUE!

Uiteindelijk werd de grote dag 9 maart. Net na de verjaardag van the hubby en net voor die van mij. Mooi cadeau voor elkaar he! 

Een groot voordeel aan in 't stad wonen (zijn er dan nadelen?) is mogen trouwen op het Schoon Verdiep. Schoon indeed!

Aankomst met Mo, onze Mini die na de ceremonie voorzien werd van een Just Married slinger. 

Voor ons trouwfeest in oktober hadden we gekozen voor een Art Nouveau thema met paars en Calla lelies als terugkerende elementen. Vandaar de keuze van the hubby voor een lang, donkerpaarse Calla bouquet. Mijn clutch is helemaal Art Nouveau, want gemaakt rond 1910 in Paris. Oui, oui! 

Doodzenuwachtig aan het wachten in de trouwzaal. Eigenlijk was ik heel de ochtend al een wrak. Om 9u30 zouden we trouwen, wat inhield dat we ten laatste om 9u15 moesten aankomen. Om 9u00 zat ik nog in sportbroek en Hello Kitty trui, maar wel netjes opgemaakt, in de kapperstoel bij Clientology. Je kan op deze foto echt zien hoe the hubby op mij aan het inpraten is. Love him for it!

Hier was het allemaal al achter de rug. Oef! Ik was nog zo hard aan het rillen dat ik mijn handtekening net zo goed in morse code had kunnen zetten. Het besef dat je een jezelf helemaal aan iemand geeft, is helemaal niet zo eng als het besef dat iemand anders zich helemaal aan jou geeft. Terrifying!

Misschien toch maar eventjes stilstaan bij de kleren. Natuurlijk had ik een gigantisch trouwkleed. Een schoontje van Marylise. Maarja, ook daar voelde ik me ineens niet meer goed bij. Mijn prinsessenkleed ruilde ik dus in voor een zijden cocktailjurkje van Dolce & Gabbana. Mijn halsketting  en clutch zijn vintage, respectievelijk 1950 en 1910. Het jasje van H&M was een spur of the moment. Ik had helemaal niet stilgestaan bij het feit dat ik al dan niet iets over mijn jurkje moest dragen. Och, het ging wel samen. The hubby droeg een pak van Tommy Tailored, een hemd van Duchamp + zijden Ascot das van John Braye. Tommy Tailored is by the way ideaal voor mannen met gespierde schouders en gespierde dijen, maar smalle taille. Hugo Boss is dan weer perfect voor smalle ventjes. Zoals mijn broertje, mijn getuige.

Ain't he cute? Geef hem een pak en hij denkt dat hij Barney Stinson is. Zijn blauwe das was helemaal asorti met de kokerrok van zijn vriendin. Gewoon te cute als koppel! 

De rest van de dag heb ik rondgelopen met een gigantische smile op mijn gezicht. 

Het was dan ook echt de mooiste dag van mijn leven, want ik mocht trouwen met de liefde van mijn leven!